Zaczynasz od dziecięcego uzależnienia od cudzej opinii i dążysz do rozsądnego namyślania. Ciągle przypominaj sobie - ty żyjesz nie dlatego, aby być ocenionym, aby zrobić o sobie opinię, ale tylko dlatego, aby żyć i cieszyć się życiem. Uczysz się żyć nie dla kogoś pisanej oceny, lecz dla blizkości dusz. Ocena społeczeństwa zawsze będzie taka, jakie jest społeczeństwo: dobry będzie dobrym, zły - złym, a obojętny obojętnym. Największa twoja troska - twój włąsny pogląd na ludzi, opierający się na szacunku i zrozumieniu.
